“D” TESLİMLER – İSPAT YÜKÜ – BEYAN ESASI
Sezai KAYA, Gümrük Müşaviri, Gümrük ve Ticaret Eski Müfettişi
08.01.2019
İdari işlem ve eylemler, toplumun Devlet’e olan güven duygusunu zedelemeyecek şekilde hukuka uygun olmalı ve gerekli inceleme araştırmalar yapılarak idari işlemin sebebi net bir biçimde ortaya konulmalıdır.
Gümrük uygulamalarında beyan esası geçerlidir ve ithalat veya ihracat yapan gerçek veya tüzel kişiler gümrük beyannamesi vererek bu esasa uygun hareket etmektedir. Beyan esasına uygun olarak 4458 sayılı Gümrük Kanunu'nun 61/3. maddesine göre tescil edilmiş beyanname, ait olduğu eşyanın vergileri ve para cezalarından dolayı taahhüt niteliğinde beyan sahibini bağlar ve gümrük vergileri tahakkukuna esas tutulur. Gümrük idaresinin de 4458 sayılı Gümrük Kanunu'nun 65. maddesi çerçevesinde beyanın doğruluğunu araştırma yetkisi bulunmaktadır.
Yukarıdaki açıklamalara göre, idarenin beyanın doğru olmadığını iddia edebilmesi için araştırma yapması ve yapılan beyan hilafına deliller elde etmesi gerekmektedir. Nitekim 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 31'inci maddesiyle göndermede bulunulan Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun “İspat Yükü” başlıklı 190. maddesi de ispat yükünün, kanunda özel bir düzenleme bulunmadıkça, iddia edilen vakıaya bağlanan hukuki sonuçtan kendi lehine hak çıkaran tarafa ait olduğunu hüküm altına almaktadır. Mezkûr hüküm “müddei iddiasını ispatla mükelleftir” şeklinde günlük konuşma diline; “ticari teknik icaplara ve ekonomik gerçeklere uygun olmayan bir iddiada bulunan kişi iddiasını ispatla mükelleftir” şeklinde mahkeme kararlarına yansımış bulunmaktadır.
ICC tarafından yayımlanan INCOTERMS 2010 kurallarında geçen “The seller bears all risks” ifadesinden “D” harfi ile başlayan teslimlerde belirlenen yere kadar riskin satıcıda olduğu anlaşılmaktadır. ICC Incoterms 2010 kuralları çerçevesinde kalındığında, risk satıcıda olduğuna göre, alıcının sigorta yaptırma zorunluluğu bulunmamakta, ithal edilecek olan malın yolda hasara/kayba uğraması durumunda zararın satıcı tarafından üstlenileceği sonucuna ulaşılmaktadır. Dolayısıyla, ekonomik olan davranış biçimi alıcının sigorta maliyetine katlanmamasıdır.
Sonuç olarak, “D” harfi ile başlayan teslimlerde beyan esası çerçevesinde ithalatçının beyanına itibar edilmesi gerektiği; muhasebe kayıtları, ödeme dekontları, sigorta şirketleri nezdinde yürütülen araştırma sonucunda verilen beyan hilafına bir delil elde etmeden veya sigorta ödemesini ithalatçının yaptığı ispat edilmeden, sadece sözleşmede sigortanın kimin tarafından ödendiğinin belirtilmediği gerekçe gösterilmek ve bunun neticesinde sigorta ödemesini ithalatçının yaptığı kabul edilmek suretiyle işlem tesis edilmesinin hukuken yerinde olmadığı kanaatindeyiz.
Yazı Kategorileri
GÜNCEL YAZILAR
- GÜMRÜK MÜŞAVİRLİĞİ HİZMET FATURASININ DÜZENLENME TARİHİ
- ÜÇÜNCÜ KİŞİLERE YAPILAN ROYALTİ ve LİSANS ÖDEMELERİ
- YURTDIŞINDAN SAĞLANAN KREDİLERLE İTHALAT BEDELLERİNİN ÖDENMESİ
- DÜŞÜK VERGİ ÖDEMEK İÇİN MENŞE MÜHENDİSLİĞİ
- ROYALTİ ÖDEMELERİ ve KKDF
- GÖZETİM FARKI – İHTİRAZİ KAYITLA BEYAN – VERGİLERİN GERİ ALINABİLMESİ
- ANTREPODAN TRANSİT TİCARETLERDE HASILATIN KAYDEDİLECEĞİ DÖNEM
- DAHİLDE İŞLEME – SERBEST BÖLGELERE İHRACAT – FASON İŞLEMLER
- BİR SATIN ALMA KARARINDAN ÖNCE GÜMRÜK YÖNÜYLE YAPILMASI GEREKENLER
- KEFALET SİGORTASI ve GÜMRÜKTE TEMİNAT
- İHRACAT BEDELLERİNİ GETİRME ZORUNLULUĞU – MAHSUPLAŞMA
- ÜÇÜNCÜ ÜLKE MENŞELİ EŞYALARDAN, AB MENŞELİ GİRDİLERİN DÜŞÜLMESİ
- BILL TO TÜRKİYE SHIP TO ABROAD
- BANDROL YAPIŞTIRMA ZORUNLULUĞU
- BEYAN, REFERANS FİYATIN ALTINDA KALIRSA
- KAYIT BELGESİ – GTİP DEĞİŞİKLİĞİ
- RUSYA -KKDF – İHRACAT BEDELLERİ
- İTHALAT BEDELİNİN TÜRKİYE’DEKİ HESAPLARA ÖDENMESİ
- TRANSİT REJİMİNDE BEYANDA OLMAYAN EŞYAYA CEZA UYGULAMASI
- BİR ARBİTRAJ FIRSATI : KKDF vs FAİZ
- GÖZETİM – KDV İNDİRİMİ – ÖRNEK
- AĞIRLIKTAN ALINAN VERGİLER ve NET – BRÜT AĞIRLIK
- GÜMRÜĞE ÖDENEN KDV – İNDİRİLECEK KDV MUAMMASI
- TOPLU TEMİNAT – GÖTÜRÜ TEMİNAT
- TASFİYELİK EŞYA – CIF %1 – BEYANNAME İPTALİ VE YENİ BEYANNAME TESCİLİ